Op maandagavond 19 oktober 2015 keerde het koor terug in Ommen na een lange reis vanuit Gunsbach in de Elzas. Met het hoofd nog vol herinneringen aan de vele indrukken die we daar hebben opgedaan.
Hoogtepunten noemen is riskant en vrijwel ondoenlijk want er waren er zo veel.
Ons onderkomen was het Maison du Kleebach prachtig gelegen in de bossen, hoog boven het dal. Die laatste eigenschap stelde hoge eisen aan de stuurmanskunst van de buschauffeur, vanwege de breedte (smalte) en de vele scherpe haarspeldbochten. Een kompliment is hier op zijn plaats.
De zaterdag brachten we door in Straatsburg, groot en imposant, begeleid door een geweldige gids. En aansluitend een concert in de Eglise Temple Neuf.
Tot onze (aangename) verrassing bleek de opbrengst van dat concert bestemd voor de restauratie van het kerkje van de Climont (gemeente Urbeïs, Val de Villé) uit 1890. Dan sta je niet alleen voor jezelf te zingen.
Mooie grote kerkruimte met redelijk veel publiek. Opvallend ook de vele mensen die maar een deel van het concert bijwoonden, soms met boodschappentassen gewapend. Even wat mooie muziek meenemen tussen je bezigheden in, je kunt het slechter treffen.
Zondagmorgen participeerden we in een kerkdienst in Gunsbach, waar Albert Schweitzer ooit woonde. Een deel van het koor en aanhang daalde door het bos de berg af in een miezerig regentje, een deel deed dat over de weg en de rest kwam in de bus omlaag. En samen met de Elzassers en een Nederlandse voorganger (vrl.) ('..gangster' is een te dubieuze aanduiding) beleefden we een indrukwekkende dienst.
Na afloop was er gelegenheid na te praten met kerkgangers onder het genot van een drankje. In Nederland zou dat allicht koffie zijn geweest, maar niet hier.
De middag brachten we door in Colmar, in vergelijking met Straatsburg veel intiemer met mooie smalle straatjes omzoomd door vakwerkhuizen. De mix van duits en frans is hier veel beter zicht- en voelbaar.
In de Église de st. Matthieu namen we nog eens ons repertoire door om in het concert te kunnen stralen. Dat viel niet helemaal mee omdat de verwarming defect was. Toch was het juist hier dat we onder de bezielende leiding van Henk tot het mooiste resultaat kwamen van onze concertreeks, als we tenminste onze volgers mogen geloven, en waarom zouden we dat niet doen.
Die avond, terug in ons hotel vierden we het welslagen van deze onderneming met wijn en (weer) gezang.
Op maandagmorgen, voor ons vertrek hebben we de zon voor 't eerst gezien, wat ons verleidde tot het maken van een groepsfoto (zie onder).
Dat maakte de terugreis zo veel aangenamer, nu overal de herfstkleuren door braken. Een aangekondigde file dwong de chauffeur tot een omweg langs de Rijn. Zelden zijn we zo blij met een file geweest.
En tot slot was er nog het bezoek aan de kerk van Maria Laach, een imposant bouwwerk met een bijzondere sfeer waar zelfs concerten worden gegeven ! Misschien een volgende keer ?
En later, terug in de bus, werd er nog veel gezongen, al haalden we daarbij het niveau van de afgelopen dagen nog niet bij benadering. Niet dat iemand daar nog om maalde.
We waren moe, we waren voldaan, we zaten vol indrukken die we nog moeten verwerken.
Wanneer gaan we weer ?
foto's: Syds Kloosterman.